همهى دنیاى استکبار و دولتهاى مستکبر دست روى دست هم گذاشتند، بلکه ملت ایران را تحریمکنند؛ با این تحریم، ملت ایران را خسته کنند و به ستوه بیاورند. خودشان هم میگویند که ما خواستیم ملت را در مقابل نظام جمهورى اسلامى به ایستادگى وادار کنیم تا مسئولان نظام جمهورى اسلامى محاسباتشان عوض شود! این را حالا صریح میگویند. آن اوائل که ما تحلیل میکردیم، به این صراحت نمیگفتند؛ اما حالا میگویند. نتیجه این شده است که شما ملاحظه میکنید ملت ایران روزبهروز گرایشش به مبانى اسلام، به مبانى انقلاب، به ایستادگى، به این عزتى که خداى متعال به این کشور داده، بیشتر میشود؛ درست نقطهى مقابلِ آنچه که آنها خواستهاند، تحقق پیدا کرده است.
اینها درسهاى بزرگى است که خداى متعال به ما داده است؛ و یکى از این نقاط درس، همین نوزدهم دى است که شما قمىها افتخارش را دارید. البته قم فقط این افتخار را ندارد؛ افتخارهاى زیادى در تاریخ قم هست. در این نود سال، صد سال اخیر، چشمههاى جوشانِ گواراى زیادى از قم سرازیر شد. قمىها بودند که مرحوم حاج شیخ (رضوان اللّه علیه) را با آغوش باز پذیرائى کردند، او را آوردند و این حوزهى عظیم تشکیل شد. این تربیت الهى و غیر منتظَرى که در این حوزه انجام گرفت، از برکت همت مردم قم بود؛ حوزهاى که کسى مثل امام بزرگوار ما از این حوزه درآمد و این حادثهى عظیم دنیا - نباید گفت حادثهى عظیم این کشور - به وجود آمد. در قضایاى سال 42، در قضایاى سال 41، در قضایاى انقلاب، در قضایاى جنگ تحمیلى، قم یک چهرهى برجستهى بزرگى دارد که امیدواریم همیشه همین جور بماند.
یک نقطهى مهم - براى شما جوانان عزیز قمى عرض میکنم - در این حرکت این است که انسان با هوشیارى و زیرکى، حرکتهاى دشمن را تفرّس کند، زیر نظر بگیرد و هدفهاى دشمن را کشف کند؛ این خیلى مهم است. اگر شما در یک مبارزهى شخصى، در یک دفاع شخصى که در مقابل یک حریف قرار میگیرید، بتوانید حرکت او را پیشبینى کنید، هیچ ضربهاى نخواهید خورد. اگر حواستان پرت شد، غافل شدید، تمرکز را از دست دادید، به چیز دیگرى سرگرم شدید، نتوانستید پیشبینى کنید که او چه کار میخواهد بکند، حتماً ضربه میخورید. دشمن که نخوابیده؛ او بیدار است: «و انّ اخا الحرب الأرق و من نام لمینم عنه».(6) شما اگر حواست پرت شد، شما اگر از موقعیت خودت غافل شدى، دلیل این نمیشود که دشمنى هم که در مقابل توست، حواسش پرت شده باشد؛ او ممکن است حواسش جمع باشد، بزند. پس باید حواسها جمع باشد. اینکه ما این همه عرض میکنیم، توصیه میکنیم، تأکید میکنیم، هم به مسئولین، هم به مردم، که خودتان را به مسائل فرعى سرگرم نکنید، براى خاطر این است. اینکه به مطبوعات، به رسانهها، به روزنامهها، به پایگاههاى اینترنتى که امروز رواج پیدا کرده است، هى سفارش میکنیم که از وارد کردن حرفها و مطالب نادرست - که ذهن مردم را مشغول میکند - به فضاى ذهنى مردم پرهیز کنید، به خاطر این است.
یک ملت باید درست حواسش را جمع کند، بداند پا کجا میگذارد - تقواى جمعى یعنى همین - بداند چه کار میخواهد بکند، مراقب باشد که از کجا ضربه متوجه او میشود. در عمل فردى هم اگر ما تقوا داشته باشیم، اعمال خودمان را مراقبت خواهیم کرد، خودمان را مراقبت خواهیم کرد؛ جائى که پاى انسان میلغزد، انسان پا نمیگذارد؛ جائى که خوف سقوط هست، انسان مراقبت میکند. این چیزى است که لازم است.
امروز آنچه بنده تشخیص میدهم - که بررسى حرکات دشمن نشان میدهد - این است: با اینکه ما حدود پنج ماه به انتخابات داریم، ذهن دشمن متوجه انتخابات ماست. انتخاباتى که در خرداد آینده در پیش داریم، از نظر ما مهم است، از نظر دشمن هم مهم است؛ حواسش به آن انتخابات است. اگر میتوانستند کارى میکردند که اصلاً انتخابات انجام نگیرد، این کار را میکردند. خب، این کار براى آنها میسور نیست، مقدور نیست؛ مأیوسند از این که بتوانند این کار را انجام دهند. یک بار بعضىها تلاش کردند که انتخابات مجلس را عقب بیندازند؛ حتّى به ما گفتند اگر میشود، دو هفته عقب بیندازید. گفتیم نمیشود؛ انتخابات باید در همان روزِ خودش انجام بگیرد؛ یک روز هم نباید عقب بیفتد. نتوانستند، دستشان به جائى نرسید. آنها این را تجربه کردهاند، میدانند انتخابات عقبافتادنى نیست؛ لذا دنبال راههاى دیگرند.
<** ادامه مطلب... **>
<** ادامه مطلب... **>
<** ادامه مطلب... **>